1. خانه
  2. مقالات
  3. کارآفرینی
  4. کارآفرینی مستقل

کارآفرینی مستقل

کارآفرینی مستقل

کارآفرینی مستقل

4.8/5 - (22 امتیاز)

ابعاد مختلف کارآفرینی مستقل را بشناسید

کارآفرینی مستقل وجهی از مفهوم کارآفرینی است. و این واژه در زمینه­‌های مختلف علمی و از منظرهای مختلف مورد بررسی قرار می‌گیرد. اقتصاددانان کارآفرینان را به عنوان عاملین اصلی خلق فرصت­‌های سرمایه­‌گذاری تلقی می­‌کنند. جامعه­‌شناسان از کارآفرینان به عنوان تحریک‌کنندگان حساس در نوسازی جوامع یاد می­‌کنند. روان­شناسان کارآفرینان را به عنوان «انسان کارآفرینانه» مورد بررسی قرار می­‌دهند. و به منظور کشف مشخصه کسانی که توسعه­ اقتصادی را رهبری می­‌کنند. به دنبال شناسایی انگیزه­‌ها و آرمان‌های آن­‌ها هستند. دانشمندان علوم سیاسی، کارآفرینان را کودکان بی­‌غرض نظام سیاسی می­‌دانند. که باید کمک­‌های موثری برای ظهور و بروز آن­‌ها در جامعه به عمل آید.

کارآفرینان چه کسانی هستند؟

کارآفرینان، افراد یا گروه­‌هایی هستند که به شکل مستقل یا از جانب یک سیستم سازمانی عمل می­‌کنند. سازمان­‌هایی جدید ایجاد می­‌کنند و یا اقدام به نوآوری و احیای سازمانی می­‌کنند که قبلاً وجود داشته‌ست. همان‌طورکه این تعریف نشان می­‌دهد، کارآفرینان می­‌توانند چه به صورت مستقل و چه به صورت تابعی از یک سازمان عمل کنند. هر چند فعالیت فردی آن‌ها رایج­‌ترست. و بیشترین توجهات را به خود جلب کرده‌ست. اقدامات مربوط به ایجاد، احیا یا نوآوری شرکتی که بصورت مستقل یا در درون سازمان موجود رخ می­‌دهد را کارآفرینی می­‌نامند.

 

فعالیت کارآفرینی که در مرزهای سازمان موجود رخ می­‌دهد، کارآفرینی سازمانی نامیده می­‌شود. و کارآفرینی مستقل نیز در بر گیرنده­ فعالیت­‌های خلاقانه­ سازمانی است که توسط افرادی شکل می­‌گیرد. که مستقل از سازمان موجود عمل می­‌کنند. به افرادی که درگیر فعالیت­‌های مستقل یا کارآفرینی سازمانی می­‌گردد نیز کارآفرین گفته می­‌شود.

کارآفرینی چیست؟

کارآفرینی به عنوان رفتار خلاقانه تعریف شده که بقاء و توسعه سازمان را تضمین می­‌کند. نیازهای تمامی عوامل را ارضاء می­‌کند. و برای تحقق این اهداف، از همه منابع ضروری همچون نیروی انسانی، مواد اولیه، انرژی، ماشین­‌آلات، منابع مالی، اطلاعات و غیره استفاده موثر بعمل می­‌آورد. سود یک معیار بنیادین موفقیت کسب‌وکار در بازارست. و در عین حال منبعی اساسی برای ارضاء نیازهای عوامل و همچنین توسعه پویای سازمان خواهد بود. از نقطه‌نظر کارآفرین، سود هم هدف و هم وسیله برای تحقق نتایج محسوب می­‌شود.

 

کارآفرینی شامل فعالیت­‌های دیگری نیز می­‌باشد، فعالیت­‌های ملموس­‌تری همچون: یادگیری، پاسخگوئی به نیازهای مشتریان و یافتن بهترین و موثرترین روش‌های دستیابی به آن‌ها. تشخیص گرایش علم و فناوری، و نتایج واقعی استفاده از آن‌ها در تولید. شکل­‌گیری استراتژی سازمان و درک آن از طریق بینش استراتژیک. مدیریت تاکتیکی و عملیاتی، سازماندهی فرایندها در سازمان و درک آن از طریق بینش استراتژیک. مدیریت تاکتیکی و عملیاتی، سازماندهی فرایندها در سازمان، تحقق نیازها و ارضاء‌ منافع تمامی عوامل (کارکنان، مالکین، مشتریان،‌ دولت، ‌واحدهای محلی و غیره). ‌که با سازمان گره خورده­‌اند. کارآفرینی مستقل

 

این فعالیت­‌های مختلف می‌تواند بوسیله تشخیص کارآفرین و یا افراد دیگر، یا واحدهای سازمانی که کارآفرین به آن‌ها تفویض نموده‌ست. تحقق یابد. بر این اساس کارآفرینان باید تمامی فعالیت­‌های ضروری برای نیل به اهداف کارآفرینانه را هماهنگ سازند.

فعالیت‌های کارآفرینانه

فعالیت­‌های کارآفرینانه مهم‌تری نسبت به موارد قبلی نیز وجود دارد. کارآفرینی زمینه را برای کار جمعی جهت دستیابی موثر به اهداف و ایجاد محصولات و خدمات جدید،‌ فناوری‌های کارآتر و سیستم­‌های جدید مدیریت فراهم می­‌سازد. «انقلاب عملی و فناورانه» و همچنین «جهانی‌سازی توسعه اقتصادی» افق‌های جدیدی را برای کارآفرینی فراهم ساخته‌ست. اما همزمان،‌ آن‌ها نیازهای جدیدی که باید به عنوان پیش‌نیازهای ضروری برای توسعه اقتصادی و موفقیت رقابتی دارای نقش رو به تزایدی خواهد بود. کارآفرینان باید همچنین در استفاده از نیروی انسانی و خلق شرایطی که کارکنان را برای استفاده از ظرفیت خلاقانه به طور کامل ترغیب می­‌نماید. از توانایی لازم برخوردار باشند.

 

  • خوداتکایی مالی برای سازمان­‌های مستقل؛
  • رقابت در شرایط بازار آزاد با جهان.

 

این امری حتمی و فرضی اساسی برای یک سازمان مستقل خواهد بود که در محیط اقتصادی رقابتی فعالیت می­‌کند. نمی­‌تواند بدون یک کارآفرین با صلاحیت که در رأس آن قرار داشه باشد، به بقاء خود ادامه دهد. یک کارآفرین با صلاحیت برای هر سازمانی که در سیستم اقتصادی رقابتی فعالیت می­‌کند، ضرورتی اجتناب­‌ناپذیرست. بنابراین، در یک اقتصاد کارآفرینانه هزاران عامل وجود خواهد داشت. سازمان­‌هایی که به طور اثربخش در حال فعالیت بوده و به طور پویا منافع خودشان را توسعه می­‌دهند. اما در «اقتصاد دستوری» تنها یک عامل وجود دارد (مرکز قدرت عالیه و فرد) که با ائتلاف تولیدکنندگان مقابله می­‌کند. کارآفرینی مستقل

انواع کارآفرینی

در مجموع کارآفرینی را می­‌توان به دو دسته اصلی، تحت عنوان «کارآفرینی مستقل» و «کارآفرینی در سازمان یا درون‌سازمانی» تقسیم کرد.

 

نوعاً کارآفرینان مستقل فعالیت خود را بصورت خیلی محدود و با تعدادی اندک کارکنان پاره‌وقت یا تمام‌وقت آغاز می­‌کنند. و در گام‌های آغازین ممکن است حتی یک کارمند (مستخدم) هم نداشته باشند. برخی از کارآفرینان در فرایندی متولد می­‌شوند که کارآفرینی درون‌سازمانی یا کارآفرینی سازمانی نامیده می­‌شود. کارآفرینی سازمانی به معنای توسعه شایستگی­‌ها و فرصت­‌ها در درون سازمان از طریق ترکیبات مختلف منابع جدید است. کارآفرینی مستقل

دو سطح کارآفرینی مستقل

مطالعات مربوط به کارآفرینی مستقل در دو سطح قابل بررسی است.

 

  • فعالیت در سطح فردی (خوداشتغالی)
  • فعالیت در سطح سازمانی (تشکیلات جدید یا خلق شرکت)

 

فعالیت خوداشتغالی تمرکزش بر افرادی است که خودشان را به کار می­‌گیرند. و دستمزدی توسط دیگران یا سازمان­‌ها به آن­‌ها پرداخت نمی­‌شود. و نیروی کار حقوق‌بگیر نیز در استخدام خود ندارند. کارآفرینی مستقل

 

کارآفرینی مستقل در مقایسه با کارآفرینی سازمانی دارای نقاط اشتراک و افتراق زیادی است.

 

هر دو بر نوآوری تأکید می­‌کنند. که این نوآوری می­‌تواند مربوط به ارائه کالاها یا خدمات جدید و یا فرایندها و روش­‌های مدیریتی جدید باشد. هدف هر دو نوع کارآفرینی، ایجاد محصولات یا خدمات با ارزش افزوده است. همچنین هر دو در پی انجام فعالیت­‌هایی هستند که نسبت به سایر فعالیت­‌ها دارای میزان ریسک‌پذیری بیشتری می­‌باشد. به گونه­‌ای که در کارآفرینی مستقل بر روی سرمایه و وقت کارآفرین ریسک می­‌شود. در کارآفرینی سازمانی هم با اقدام به تولید محصولات جدید، بر روی سرمایه سازمان ریسک می­‌شود.

تفاوت‌ بین کارآفرینی مستقل با کارآفرینی سازمانی

تفاوت‌های کارآفرینی مستقل با کارآفرینی سازمانی شاید چشمگیرتر از شباهت­‌های آنها باشد.

اقدامات کارآفرینی

اولین تفاوت اینکه اقدامات کارآفرینی فردی ایجادی‌ست. در حالی که کارآفرینی سازمانی اغلب متوجه بازیابی‌ست که اقدامات بازیابی معمولاً در مواجهه با رکود در سازمان­‌های بزرگ صورت می­‌گیرد. کارآفرینی سازمانی می­‌تواند رشد و نوآوری را در یک شرکت سنتی بهبود دهد. کارآفرینی سازمانی می­‌تواند تعدیلی باشد. چراکه فرهنگ کارآفرینانه را در سازمانی تعدیل می­‌کنند که در گذشته، ساختار کاملاً عمودی و سلسله مراتبی داشته‌ست. کارآفرینی مستقل

 

فرایند ارائه خدمات و محصولات جدید ممکن‌ست نتیجه کارآفرینی سازمانی باشد. اما هدف غایی آن بازیابی فرهنگ کارآفرینانه‌ست. و این در حالی‌ست که کارآفرین مستقل فرایند یا محصولی را ایجاد می­‌کند که پیش از آن موجود نبوده‌ست.

رقیبان کارآفرین

دومین تفاوت بین کارآفرینی فردی و سازمانی در رقیبان شرکت‌ست. در کارآفرینی فردی «رقیب» بازار می­‌باشد. کاری که کارآفرین مستقل انجام می­‌دهد، برطرف کردن موانع موجود در بازار برای بقاء‌ و رقابت می­‌باشد. اما درباره کارآفرینی سازمانی، فرهنگ شرکت، رقیب اولیه‌ست. با توجه به این ارتباط، شرکت می­‌تواند جلوی بسیاری از فرایندهای کارآفرینانه را سد کند که به دنبال آن بوده‌ست. از این رو، علاوه بر غلبه بر موانع بازار، کارآفرینی سازمانی باید بر موانع سازمانی نیز غلبه کند. کارآفرینی مستقل

منابع کارآفرینی

تفاوت سومی که بین این دو نوع کارآفرینی وجود دارد ناشی از تناقضی‌ست که در تفاوت دوم وجود دارد. در بسیاری از موارد، شرکت مادر می­‌تواند به جای رقیب، یک دوست باشد. چنانچه ارتباط شرکت مادر و واحد تأسیس شده جدید خوب باشد کارآفرین سازمانی از خزانه شرکت مادر، به سرمایه لازم دسترسی دارد. با وجود اینکه سرمایه شرکت محدودست و گردآوری پول نیاز به تایید مدیران در سطوح مختلف دارد، اما چنانچه امکان یا فرصتی برای اقدام به یک فعالیت پرمخاطره وجود داشته باشد کارآفرین سازمانی از سوی شرکت مادر تأمین اعتبار می­‌شود. در حالی‌که کارآفرین فردی، یا باید از ثروت شخصی خود استفاده کند. و یا تلاش نماید تا سرمایه­‌ای را از منابع مختلف خارجی بدست آورد. کارآفرینی مستقل

 

بنر دوره برنامه رشد فردی

امتیاز به این مطلب

4.8/5 - (22 امتیاز)

مطالب بیشتر

برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.
کارآفرینی مستقل
زودتر از بقیه به بزرگراه رهبری وارد شوید!می‌خوام وارد شوم
+