نوآوری شرکتی در زیمنس
زیمنس در برلین در ۱۸۴۷ توسط ارنست ورنر وون زیمنس با عنوان تلگرفنبوانستلت وون زیمنس اند هلسک تأسيس شد. ورنر وون زیمنس مهندس برق آلمانی که کارآفرین و مخترعی رؤياپرداز بود. سهم قابلتوجهی در پیشرفت فنآوری در قرن نوزدهم برعهده دارد. در عرض چند دهه، این شرکت از کارگاه مهندسی کوچک به یکی از بزرگترین شرکتهای جهان در رشته مهندسی برق و الکترونیک تبدیل شد.
قدمتی بیش از ۱۶۰ سال
برای بیش از ۱۶۰ سال، زیمنس با حضور در سراسر گیتی و تمرکز بینالمللی همراهست. زیمنس نیروگاهی جهانی با فعالیت در بیش از ۱۹۰ کشور در سراسر جهانست. که فراهمکنندهی راهكارهای سفارشی، محلی و سریع برای مشتریانش میباشد. این شرکت حدود ۴۰۵.۰۰۰ کارمند شاغل در بیش از ۱۹۰ کشور جهان دارد. تعداد کمی از شرکتهای صنعتی میتوانند چنین سابقهای طولانی در موفقیت به روشی را داشته باشند که زیمنس ساختهست. یعنی از یک کارگاه کوچک در برلین به یک شرکت جهانی تبدیل شود.
از ۱۸۴۷ تا ۱۸۶۵، زیمنس گسترش اولیهش را به دنبال طراحی تلگراف اشارهگر در ۱۸۴۷ آغاز کرد. در عرض چند سال، کارگاه صنعتگری تأسيسشده در برلین به یک شرکت جهاني فعال تبدیل شد. از ۱۸۶۵ تا ۱۸۹۰، ورنر وون زیمنس این شرکت را پيش برد. و باعث گسترش جهانی آن شد. و تعداد دفاتر نمایندگی شرکت در کشورهای اروپایی را افزایش داد. از طریق کشف اصول نیروی محرکه برق در ۱۸۶۶، کاربردهای بالقوه برق بدون محدودیت شدند.
رشد از طریق ادغام و مشارکت
بین سالهای ۱۸۹۰ تا ۱۹۱۸، رشد از طریق ادغام و مشارکت ادامه داشت. ورنر وون زیمنس در ۱۸۹۰ از مدیریت عملیات بازنشسته شد. و در ۱۸۹۲ فوت کرد. جانشینان او مسیری را دنبال کردند که او مشخص کرده بود. شناسایی فرصتهای بازار ناشی از پیشرفتهای فنی و پیشرفت و توسعه هميشگي شرکت. در ۱۸۹۷، زیمنس و هالسک به یک شرکت سهامی تبدیل شدند. و ادغام و موافقتنامههای مشترکی را برای پوشش تمام جنبههای مهندسی برق هدفگذاری کردند. روشنایی، مهندسی پزشکی، ارتباطات بیسیم و در دهه ۱۹۲۰ لوازم خانگی را تولید کردند.
به دنبال آن پس از جنگ جهانی دوم قطعات، سامانههای پردازش داده، سامانههای خودرو و نیمههادی در درون شرکت بوجود آمدند. زیمنس تنها شرکت در درون صنعتش بود که در زمینههای ارتباطات از راهدور و مهندسی انرژی فعالیت میکرد. بواسطه جنگ جهانی اول، زیمنس تقریباً ۴۰ درصد از داراییهای کسبوکارش را از دست داد. از جمله بسیاری از حق ثبت اختراعهاي خود را در خارج از کشور نیز از دست داد. در اواسط دهه ۱۹۲۰، هلدينگ زیمنس دوباره به یکی از پنج شرکت الکتریکی در جهان تبدیل شد.
جنگ آغازگر بهبود
آغاز رژیم ناسیونال سوسیالیست در ۱۹۳۳ و آغاز جنگ در ۱۹۳۹ بدان معنی بود که شرکتهای آلمانی به طور فزایندهای در آمادهسازی نظامی و اقتصاد جنگ ادغام شدهاند. در پایان جنگ جهانی دوم، بسیاری از ساختمانها و امکانات تولید زیمنس در برلین تخریب شده بود. بین سالهای ۱۹۴۵ تا ۱۹۶۶، زیمنس خودش را بازسازی و به عنوان بازیگر جهانی ظهور کرد. در آوریل ۱۹۴۹ با توجه به عدم اطمینان سیاسی، زیمنس و هالسک به مونیخ نقل مکان کردند. و در ۱۹۶۶ زیمنس-سچوککرتورک، شرکت مهندسی برق آلمانی که مقر آن در برلین بود، به ارلانگن و نورنبرگ منتقل شد. و به زیمنس ایجی تغییر نام داد. این شرکت بر تقویت تخصص قديمي اصلي و سرمایهگذاری در زمینههاي کسبوکار با رشد زیاد مانند نیمههادی و فنآوری داده متمرکز شد. و با موفقیت هر چه تمامتر به بازارهای جهانی بازگشت.
در اول اکتبر ۱۹۶۶، به منظور اتحاد فعالیتها و شایستگیهای مختلف شرکت، این شرکت و هالسک ایجی، زیمنس-سچوککرتورک ایجی و زیمنس-رینیگر-ورک ایجی در قالب شركت زیمنس ایجی در هم ادغام شدند. با شروع دهه ۷۰، زیمنس موقعیتش را در بازار برق ایالات متحده، غرب اروپا و آسیا گسترش داد. ترکیبی از دستاوردهای فناوری برجسته، رشد ارگانیک و سیاست سرمایهگذاری فعال برای زیمنس موقعیتهای بازاری قوی در حوزههاي راهبردي و قابلتوجه مانند انرژی، اطلاعات و فنآوری ارتباطات را به ارمغان آورد.
مقرراتزدایی و جهانی شدن
سالهای بین ۱۹۸۹ تا ۲۰۰۸ دوران مقرراتزدایی و جهانی شدن نام گرفت. در اواخر دهه ۱۹۸۰ مدیریت، اصلاحات ساختاری را معرفی کرد. و همین کار پایهای برای عملیات موفقیتآمیز در بازار جهانی شد. در دهه ۱۹۹۰، زیمنس از شرکتی که به طور عمده با مشتریان عمومی در بازارهای مقرراتی درگیر بود به شرکت جهانی تغییر شکل یافت. برای افزایش کارآیی و كارآمدی، این شرکت رویکردش را با برنامههای مبتنی بر پایههای راهبردی بهرهوری، نوآوری و رشد بهبود داد. در طول این زمان، این شرکت مدیریت فعال سبد سرمايهگذاری را پيگيری کرد.
در ۱۹۹۰، ایجاد بزرگترین شرکت اروپایی در صنعت رايانه به نام شرکت سامانههای اطلاعاتی نیخدرف زيمنس رخ داد. در ۱۹۹۸ در ایالات متحده، زیمنس فعالیتهای نیروگاههای فسیلی وستینگهاوس را با هدف افزایش درآمد بخش تولید برق تصاحب کرد. در اواخر دهه ۱۹۹۰، زیمنس بر روی بهینهسازی سبد کسبوکارهای خودش از طریق عدم سرمايهگذاری، جذب، تشکیل شرکتهای جدید و تأسيس سرمایهگذاریهای مشترک متمرکز شده بود. محصول جانبی بخش نیمههادی و فهرست فنآوریهای اِپكوس و اينفينِون در تالار مبادلات سهام در ۱۹۹۹ شامل خريد اکثریت سهام در اَتكس مانسمن ایجی و ادغام فعالیتهای هستهای زیمنس با شرکت فرانسوی فرامَتوم بود.
نقاط عطف نوآوری شرکتی
این شرکت، از زمان تأسيس آن در ۱۸۴۷ نوآوریهایی را در فناوریها و پروژههای بزرگ به نمایش گذاشتهست. نقاط عطف نوآوری شرکتی در زیمنس در زمینههای زیر متمرکز هستند.
- (۱) اطلاعات و ارتباطات (تلگراف اشارهگر، شبکهی تلگرافی روسی، خط تلگراف هند و اروپا، کابل اقیانوس اطلس، شبکه تلکس، ایستگاه زمینی ریستینگ، و سنسور اثر انگشت)؛
- (۲) تولید، انتقال و توزیع برق (دینام، بویلر بنسون، نیروگاه شانون، قطعکننده مدار گسترده، نیروگاه کابورا باسا، سلول سوختی و توربینهای گازی)؛
- (۳) حملونقل (اتوبوس برقی، متروي بوداپست، اولین نصب و راهاندازی سیگنال ترافیک، راهآهن معلق دورتموند، قطار اکسپرس بین شهری، مبدل کاتالیزوری دیزلی و قطار سریعالسیر)؛
- (۴) بهداشت و درمان (حوزه اشعه ایکس، شتابدهنده الکترون، اکوکاردیوگرافی، ضربانساز قلب، تشخیص سونوگرافی، سیتیاسکن رزونانس مغناطیسی هستهای، و پت اسکنر)؛
- (۵) اتوماسیون صنعتی و فناوری ساختمان (موتور نورد ماشین، یکسوکننده بخار جیوه، اتوماسیون کاملاً یکپارچه، اتوماسیون پستی، واقعیتافزوده و آتشیاب هوشمند)؛
- (۶) فناوری نور (لامپ قوسی تشخيصي، لامپ تانتالم، لامپ فلورسنت دایرهای، لامپ الایدی)؛
- (7) لوازم خانگی و رادیو (پمپ مکش گردوغبار، اجاق گاز و ماشین لباسشویی، دستگاه تلویزیون، ماشین ظرفشویی، سامانه تشخیص نشتی آب و اتو).
از همان آغاز، این شرکت دارای اختراعات برجسته، آمادگی بسیار زیاد برای نوآوری و تعهد جهانی قوی بود. همه اینها باعث موفقیت شرکت شدهست. تاریخ ۱۶۰ ساله زیمنس نشان میدهد که چگونه چشمانداز میتواند به واقعیت تبدیل شود. این شرکت تحتنظر ورنر وون زيمنس، کارآفرین و مخترع رؤياپردازی که سهم زیادی در پیشرفتهای فناوری در قرن نوزدهم داشت، بنيانگذاری شد.
این شرکت همواره رشد کرد. شبکهای جهانی از نوآوری متحد با حدود ۴۰۵.۰۰۰ کارمند در ۱۶۴۰ نقطه در سراسر جهان شد. از ۱۷۶ واحد تحقيق و توسعه برخوردارست. سازمانهای کارآفرینانهای مانند زیمنس میتوانند کارمندانش را در همه سطوح با انعطافپذیری، پاسخگویی، نوآوری شرکتی و باز برانگیزانند.
منبع: کتاب «کارآفرینی سازمانی» هیسریچ