چگونه دور هم جمع می‌شویم و چرا دورهمی مهم‌ست
هنر دورهمی (۲۰۱۸)، استدلال می‌کند که گردهمایی‌های زندگی ما – از جلسات کاری تا مهمانی‌های شبانه – بسیار کم‌ارزش، معمولی و بی‌هدف‌ست. نویسنده یک رویکرد جدید و جسورانه را برای دورهمی تعیین می‌کند که بر تمایز، هدف و ارتباط واقعی انسانی متمرکزست. و نشان می‌دهد که چگونه گام‌های ساده می‌تواند هر اجتماعی از افراد را تقویت کند.
پریا پارکر یک مجری‌ست که با مدیران شرکت‌ها، فعالان، مربیان و افراد دیگر برای ایجاد اجتماعات تحول‌آفرین کار می‌کند. پارکر که در زمینه حل‌وفصل اختلافات آموزش دیده‌ست، در زمینه روند صلح در خاورمیانه، آفریقا و هند کار کرده‌ست. وی یکی از اعضای شورای رهبری مدل‌های جدید مجمع اقتصادی جهانی بوده‌ست. و سخنرانی‌های تدکس [TEDx] وی در مورد دورهمی بیش از دو میلیون بار مشاهده شده‌ست.
این کتاب چه چیزی برای من دارد؟ هنر دورهمی را به خوبی یاد بگیرید.
آیا تا به حال فکر کرده‌اید که چه چیزی یک جمع خوب را ایجاد می‌کند؟ ما قسمت عمده‌ای از زندگی‌مان را با جمع می‌گذرانیم، از صبح روز شنبه تیم کاری تا کوکتل‌های جمعه‌شب، گروه‌های کتاب‌خوابی و جلسات هیئت‌مدیره. اما تعداد کمی از ما واقعاً وقت می‌گذاریم تا موادی را در نظر بگیریم که در یک گردهمایی موفق، معنی‌دار یا هیجان‌انگیز برگزار می‌شود.
و وقتی سعی می‌کنیم برنامه‌ریزی کنیم، تمرکزمان را روی موارد عملی معطوف می‌کنیم. ما به دنبال شبکه پینترست [Pinterest] برای عکس‌های تزئینی هستیم، یا وقت خودمان را صرف تدارکات مربوط به یک رویداد تجاری می‌کنیم. به ندرت تأمل می‌کنیم تا به هدف عمیق‌تری بیاندیشیم که در پشت جمع ما قرار دارد، فرای چگونگی ارتباط افراد با یکدیگر قرار بگیریم و نحوه طراحی اجتماعات را به گونه‌ای ترغیب کنیم که باعث ایجاد ارتباطات بهتر انسانی شود.
این خلاصه‌کتاب پادزهر مناسبی برای اجتماعات کم‌اثر و کسل‌کننده‌ست. اگر تا به حال احساس کرده‌اید که مهمانی شام شما در حین تهیه شیرینی کمی انرژی از دست داده یا جلسات استراتژی شرکتی شما می‌تواند بیشتر متمرکز باشد، در اینجا می‌توانید بفهمید که چگونه همه چیز را بررسی کنيد. هنر دورهمی
گردهمایی‌ها برای تجربه انسانی مهم هستند، اما اغلب اوقات ما زیاد به آنها توجه نمی‌کنیم.
ما زندگی را در جمع می‌گذرانیم – ابتدا در خانواده، بعد دوستان، در گروه‌های بازی و در مدارس. سپس، با زندگی بزرگسالان، عروسی، جلسات تجاری، گردهمایی کلاس‌ها و مهمانی‌های شام برگزار می‌شود. و با پایان یافتن زندگی ما، خانواده‌ها و عزیزان‌مان در مراسم تشییع جنازه ما جمع می‌شوند.
گردهمایی‌ها بخش عظیمی از زندگی و بخشی از تجربیات بشری‌ست. اما زمانی‌که ما در آنها می‌گذرانیم غالباً خسته‌کننده و غیر الهام‌بخش‌ست. هنر دورهمی
در محل کار، ما درباره کنفرانس‌ها و جلسات غر می‌زنیم. دانکن گرین، متخصص توسعه بین‌الملل، وقتی در مقاله ۲۰۱۶ خودش در گاردین درباره دیدگاه‌های‌ش درباره کنفرانس‌ها نوشت، برای بسیاری از ما صحبت کرد. وی گفت، با چند مورد استثناء، حال و هوای معمول او در کنفرانس‌ها بی‌حوصلگی، ناامیدی و خشم‌ست. و یک نظرسنجی در سال ۲۰۱۵ که در گزارش کار ایالت سازمانی ارائه شد، نشان داد که کارمندان، جلسات بی‌فایده را مانع اصلی خودشان برای انجام کار ذکر می‌کنند.
اجتماعات غیرحرفه‌ای نیز به طور فزاینده‌تر ناامیدکننده هستند. از آنجاکه مذهب سنتی کمتر و کمتر مورد توجه جوانان قرار می‌گیرد، اجتماعات ساخته‌شده در اطراف جوامع کلیسایی رو به زوال‌ست. اما به نظر می‌رسد که ما حتی از زمانی که با دوستان می‌گذرانیم خوشحال نیستیم. مطالعه ۲۰۱۳ در مورد وضعیت دوستی در آمریکا نشان داد که ۷۵ درصد افراد از روابط خود ناراضی هستند.
با توجه به این وضعیت، ممکن‌ست فکر کنید افراد بیشتری وقت می‌گذارند و به نحوه تغییر اوضاع فکر می‌کنند. اما در عوض، ما همان روش را ادامه می‌دهیم. هنر دورهمی
به ندرت می‌توان به یک کنفرانس یا مهمانی رفت و متوجه شد که برگزارکنندگان این رویداد به طور جدی فکر کرده‌اند که چگونه مهمانان با یکدیگر ارتباط برقرار می‌کنند و از این گردهمایی چیز معناداری می‌گیرند. شاید به این دلیل که وقتی به دنبال مشاوره برای میزبانی هستیم، تمرکز ما روی فعالیت‌هاست. آنچه اساساً یک چالش انسانی‌ست – چگونه می‌توانیم افراد را به روشی معنادار، جالب یا قابل تأمل جمع کرد – به یک چارچوب خشک و بی‌روح تبدیل می‌شود. ما بیشتر از آنچه درباره افراد و ارتباطات انسانی بیاندیشیم، بر پاورپوینت‌ها، تجهیزات ارائه، تزئینات میز و انتخاب منو تمرکز می‌کنیم.
اما خبر خوب اینکه مراحلی وجود دارد که می‌توانید آنها را دنبال کنید تا مطمئن شوید که مجالس شما واقعاً کارساز هستند. و هرکسی می‌تواند آنها را دنبال کند. نیازی نیست که برای برپایی رویدادتان برون‌گرا باشید و یا خانه یا مکانی فانتزی داشته باشید. شما فقط باید ادامه مطلب را بخوانید.
تعهد به یک هدف مشخص برای جمع شدن، اولین قدم برای بزرگ شدن آن‌ست.
آیا تا به حال فکر کرده‌اید که چرا از طریق رویدادهایی مانند جلسات سه ماهه هیئت مدیره، سخنرانی‌ها و جشن‌های جمع‌آوری کمک مالی خیرخواهانه، به روشی که جمع می‌شوید جمع می‌شوید؟
اگر چنین‌ست متوجه شده‌اید که بیش از حد بسیاری از اجتماعات ما به جای پرداختن به هدف مشخص، از شیوه‌های تشریفاتی پیروی می‌کنند. هنر دورهمی
به همین دلیل بسیاری از ما، زندگی کاری خودمان را در جلسات می‌گذرانیم. فراموش نکنید که مبادله سریع ایمیل می‌تواند مؤثرتر از یک جلسه هفتگی باشد. این شیوه‌ای‌ست که همیشه کارها براساس آن انجام می‌شد، بنابراین باید ادامه یابد.
در زندگی اجتماعی ما نیز همین امر وجود دارد، همانطورکه نویسنده در زمان بارداری متوجه شد. دوستانش می‌خواستند برایش مراسم کودک برگزار کنند. از آنجاکه مراسم کودک با مجموعه تشریفات خاص خودش همراه‌ست، نه برگزارکنندگان و نه خود نویسنده واقعاً به نتیجه نرسیدند، تا اینکه نویسنده با همسرش صحبت کرد.
معلوم شد که او نیز می‌خواست چنین مراسمی برگزار شود، علی‌رغم اینکه سنت چنین مراسمی نشان می‌دهد که مراسم کودک فقط برای زنان‌ست. در این مرحله، نویسنده فهمید که او و همسرش در حال انتقال از زن و شوهری به خانواده هستند و آنها نیاز به یک گردهمایی داشتند که در این انتقال از هر دو طرف حمایت کند. قالب تشریفاتی جمع شدن زنان در کنار هم در تحقق آرزویشان برای پدر و مادر شدن به همان اندازه و هم‌چنین تمایل آنها به ارائه این آرزوها مهم نبود.
بنابراین هنگامی‌که در حال برگزاری یک گردهمایی هستید، سعی کنید کمتر به چیستی و بیشتر به چرایی آن بیندیشید. شاید روز تولد شما نزدیک‌ست و شما می‌خواهید طبق معمول جشنی را به مناسبت آن روز برگزار کنيد. واقعاً درباره اینکه چرا می‌خواهید چنین کاری انجام دهید ممکن‌ست به ایجاد یک رویداد بهتر و راضی‌کننده کمک کند.
شاید شما بخواهید خودتان را با افرادی احاطه کنید که باعث می‌شوند احساس خوشحالی کنید. اگر این هدف شماست، ممکن‌ست یک شام صمیمی را با نزدیکترین دوستان‌تان انتخاب کنید، نه یک کباب با همه دوستان. یا شاید متوجه شده‌اید که هدف واقعی شما اینکه از مناسبت تولدتان استفاده کنید و از زندگی روزمره خارج شوید. در این صورت، بانجی جامپینگ با یک دوست می‌تواند جایگزین بهتری برای مهمانی باشد. هنر دورهمی
تعیین هدف مشخص برای رویداد شما کمک می‌کند تا بقیه تصمیمات را درباره نحوه سازماندهی آن بگیرید. و از اولین مواردی که باید در نظر گرفت اینکه چه کسی را دعوت کنیم.
تمایل به کنار گذاشتن افراد گامی اساسی در جهت ایجاد یک اجتماع معنادارست.
مفهوم «هرچه بیشتر شادتر» ریشه عمیقی در جامعه دارد. بیشتر ما از کودکی این کلمات را می‌شنویم. هنر دورهمی
بنابراین وقتی به فهرست میهمانان فکر می‌کنیم، غالباً بر روی گنجاندن تمرکز می‌کنیم. اما گاهی اوقات محرومیت به همان اندازه مهم‌ست، حتی اگر بتواند کمی ناراحت‌کننده باشد.
نویسنده مجبور شد با این گروه ورزشی شش نفره خودش که هفته‌ای دو بار با یک مربی شخصی پردرآمد در یک پارک ملاقات می‌کردند، جایی‌که آنها برای ورزش جمع می‌شدند، با این مسئله کنار بیاید. هنگامی‌که یکی از دوستانش برای تعطیلات برنامه‌ریزی می‌کند، به او پیشنهاد کرد که یکی از دوستانش جای او را بگیرد. و این به او اجازه می‌دهد تا از هدر دادن پولی جلوگیری کند که قبلاً برای مربی آن هفته پرداخت کرده بود.
مدتی طول کشید تا بفهمند چرا از این کار او راحت نیستند. سرانجام، یکی از آنها فهمید که هدف اصلی و ناگفته این گروه، شرکت در یک کلاس ورزشی با پرداخت هزینه نیست، بلکه معاشرت در هنگام ورزش‌ست. از آنجاکه جانشین پیشنهادی برای آنها فردی غریبه بود، حضور وی هدف واقعی دیدار را زیر سؤال می‌برد ، یعنی ایجاد یک محیط سرگرم‌کننده و صمیمی برای رسیدن به دوستی‌های بیشتر.
«نه» گفتن در این شرایط آسان نیست، زیرا بی‌ادبی محسوب می‌شود. اما گرچه ممکن‌ست غیبت در جمع به نوعی بی‌ادبی محسوب نشود، ورود افراد غریبه در جمع دوستانه برای سایر افراد چندان خوشایند نیست.
دلیل دیگری که برخی افراد از رویکرد انحصاری در دعوت‌نامه‌ها اجتناب می‌کنند ترس از اینکه محدود کردن گروه باعث کاهش تنوع آن می‌شود. اما غالباً، تهیه دقیق فهرست دعوت‌نامه شما می‌تواند بهترین روش برای گردهم آوردن ترکیبی جالب از شرکت‌کنندگان باشد. جادسون مانور را در نظر بگیرید، یک جامعه بازنشستگی در اوهایو که ساکنان خودش را به روشی منحصربه‌فرد محدود می‌کند. چه افرادی صرفاً اجازه زندگی در آنجا را دارند؟ البته بازنشستگان و پنج دانشجوی موسیقی دانشگاه که در ازای سخنرانی و شرکت در جامعه به آنها اقامت رایگان می‌دهند.
فواید هر دو گروه مشخص‌ست. دانشجویان از اتاق‌های بدون هزینه و مخاطبان گرفتار لذت می‌برند. در همین حال ساکنان مسن‌تر از موسیقی زنده منظم و حضور جوانان پر انرژی لذت می‌برند که می‌تواند به عنوان درمانی در برابر انزوا، زوال عقل و حتی شاید فشار خون بالا باشد.
معیارهای گروه انحصاری‌ست. این تنظیمات مثلاً با گرایش‌های تجاری کار نمی‌کرد. اضافه کردن باعث از بین رفتن این ترکیب عالی می‌شد. هنر دورهمی
تمایل به تصمیم‌گیری اندکی ناخوشایند از مهم‌ترین موارد میزبانی خوب‌ست، همانطورکه در بخش بعدی دوباره خواهیم دید.
میزبانانی که با اقتدار سخاوتمندانه رفتار می‌کنند، همیشه رویدادهای بهتری نسبت به میزبانانی برگزار می‌کنند که بیش از حد بی‌روح هستند.
در زندگی مدرن، شاد بودن اغلب به عنوان یک فضیلت تلقی می‌شود. در نتیجه، ما مردد هستیم که به مردم بگوییم چه کاری انجام دهند، حتی در رویدادهایی که خودمان میزبان آنها هستیم. آرام بودن، و اجبار نکردن میهمانان‌مان، احساس می‌شود کار درستی‌ست.
اما وقتی صحبت از کنفرانس یا گردهمایی می‌شود، میزبان «شاد» بودن سلب مسئولیت در قبال اجتماعات و مهمانان شماست. و این یک روش مطمئنی برای از بین بردن اوضاع‌ست.
در یک مورد، نویسنده در یک مهمانی شب‌نشینی در بروکلین حضور داشت. بعد از غذا خوردن میهمانان، مهمانی دچار یک سکوت شد و مهمانان مطمئن نبودند که مهمانی به کجا می‌رود و آیا آنها باید آنجا را ترک کنند. نویسنده به میزبانان پیشنهاد کرد که آنها یک بازی ورولف [Werewolf] را شروع کنند. یک بازی گروهی پویا که می‌تواند مهمانان را دور هم جمع و انرژی مورد نیاز را تأمین کند.
اما میزبان درباره اینکه آیا همه میهمانان از این کار لذت می‌برند شک داشت. و او حاضر نبود از اقتدارش به عنوان میزبان برای اجبار به بازی استفاده کند. کاری نکردن گزینه ساده‌تری بود. لحظه‌ای گذشت و مهمانی خیلی زود از هم پاشید. هنر دورهمی
به جای اینکه از یک رویه عملی برای میزبانی پیروی کنید، بهترست اقتدار سخاوتمندانه را بپذیرید. بدان معنی که رویدادها را با اقتدار، اما با از خودگذشتگی، در جهت منافع مهمانان‌تان برگزار کنيد.
نویسنده یک بار کنفرانسی را تسهیل کرد، هدف از آن گردهم آوردن افرادی بود که در پرورش گاو و فروش گوشت گاو بودند. نویسنده می‌دانست که یک راه اصلی برای اینکه ۱۲۰ نفر از شرکت‌کنندگان، که اکثر آنها یکدیگر را نمی‌شناختند، فکر کنند که یک گروه هستند، ارتباط با هرچه بیشتر افراد جدیدست.
بنابراین او تصمیم گرفت که بعد از هر سخنرانی، هر شرکت‌کننده بلند شود و به میز دیگری برود. برگزارکنندگان و شرکت‌کنندگان تمایلی نداشتند. به نظر اجباری می‌رسید. و میهمانان در ابتدا غر زدند.
اما در پایان روز حال و هوا متفاوت بود. مهمانان به نویسنده گفتند که آنها از برقراری ارتباط شگفت‌آور با افراد جدید و نه فقط صحبت با دوستانی که ساعت ۹:۰۰ صبح در کنار آنها نشسته بودند بسیار قدردانی کرده‌اند. نویسنده اقتدار سخاوتمندانه‌ای اعمال کرده بود، که به نمایندگی از منافع واقعی مهمانان عمل کرد، به جای آرزوی راحتی آنها.
بنابراین به یاد داشته باشید، گرچه به نظر می‌رسد بی‌ادبی‌ست، اما اعمال قدرت می‌تواند واقعاً بهترین راه برای لذت بردن از جمع و بدست آوردن ارزش از مهمانی باشد. هنر دورهمی
حال بیایید نگاهی به جنبه دیگری از اقتدار بیندازیم: قوانین.
داشتن قوانین صریح برای رویدادهای شما می‌تواند به طرز شگفت‌انگیزی آزادکننده باشد.
قوانین شهرت بدی دارند. ما آنها را با مدرسه، والدین مغرور، بی‌حوصلگی و سختی همراه می‌کنیم. اما این شهرت ناعادلانه‌ست، زیرا اگر آنها را درست بشناسید، قوانین می‌توانند تجربیات، بازیگوشی و اجتماعات واقعاً معنی‌دار را از بین ببرند.
یک مثال عالی از چگونگی افزایش قوانین، به جای محدود کردن، ناشی از جامعه آزاد برای ابراز عقیده‌ست. یک سازمان مخفی شبکه‌ای که میزبان گردهمایی‌های زیرزمینی و فقط دعوت در سانفرانسیسکو بود، قبل از اینکه در سال ۲۰۱۵ منحل شود. قوانین جامعه برای تشویق پیوندها و متعلق بودن‌ست.
به عنوان مثال، شرکت‌کنندگان مجاز نبودند که یک نوشیدنی برای خودشان بریزند. به این معنی که باید از شخص دیگری بخواهند آن را برای آنها بریزد. این قانون ساده مردم را مجبور به تعامل می‌کند، اما به روش خلاقانه و آسان. این امر به آنها کمک کرد تا از کمی عدم توازن مرتبط با نزدیک شدن به شخصی جدید و شروع یک مکالمه استفاده کنند.
بنابراین، قوانین می‌تواند به متفاوت شدن موارد کمک کند. آنها می‌توانند ما را از روش روزمره انجام کارها خارج کنند. این مسئله امروزه از اهمیت ویژه‌ای برخوردارست، زمانی‌که فناوری می‌تواند در زندگی ما غالب باشد. هنر دورهمی
هرکسی که امروز از هر نوع مهمانی میزبانی می‌کند. باید با این واقعیت کنار بیاید که حواس‌پرتی توسط فناوری واقعیت زندگی مدرن‌ست. یک مطالعه نشان داده‌ست که افراد به طور متوسط ۱۵۰ بار در روز تلفن‌های همراه‌شان را چک می‌کنند. چگونه اطمینان حاصل می‌کنید که ۵۰ مورد از آنها در جمع شما اتفاق نمی‌افتد؟ چگونه اطمینان حاصل می‌کنید که شرکت‌کنندگان شما واقعاً حضور دارند؟
نویسنده و همسرش یک رویداد آخر هفته برای دوستان‌شان ایجاد کردند به نام «من اینجا هستم». این رویداد در اطراف یک محله جدید از نیویورک بود. این گروه ملاقات می‌کند. در بسیاری از بلوک‌ها قدم می‌زند. با مردم محلی صحبت می‌کند و تجربیات خودشان را از زندگی در شهر به اشتراک می‌گذارد. وقتی اجتماع بزرگ‌تر شد، آنها قوانینی را تعیین کردند که یکی از آنها این بود که هیچ فناوری مجاز نیست.
این قوانین نه تنها توسط کسانی که عضو شدند پذیرفته می‌شود، بلکه دارای ارزش هستند. چرا؟ از آنجاکه آنها احساس حضور را اختیار کردند که در عصر جدید، با فناوری پیشرفته و پر از حواس‌پرتی، در نیویورک نادرست. همانطورکه باراتونده تورستون، کمدین، یکی از شرکت‌کنندگان در «من اینجا هستم» گفته‌ست. تلفن‌های هوشمند به این معنی‌ست که همه ما توانایی حضور در هر مکان را با خودمان داریم. در نتیجه، انتخاب فعال برای انجام فقط یک کار در یک روز، با مجموعه‌ای از افراد، و تمرکز بر روی آن و حضور، احساس قابل توجه و معنی‌داری‌ست. هنر دورهمی
در جهانی که انتخاب‌های تقریباً نامشخصی به ما می‌دهد، اعمال تمرکز فقط روی یک چیز واقعاً یک عمل رهاسازی‌ست.
خوش‌آمدگویی صمیمانه به مهمانان و تقدیر از آنها هنگام ورود به شما کمک می‌کند تا تجمع شما شروع بسیار خوبی داشته باشد.
اکنون هدف مشخصی برای گردهمایی خودتان دارید، می‌دانید چه کسی را دعوت کنید و می‌دانید که چگونه میزبان باشید. چگونه می‌توانید کارها را فقط به روش درست شروع کنيد؟
در مرحله اول، تشخیص دهید که افراد قبل از شروع رویداد شما، تصوراتی راجع به آنچه انتظار دارند را ایجاد می‌کنند. بنابراین آنها را با انتظارات مناسب مشعوف کنيد. هنر دورهمی
مشعوف کردن می‌تواند یک کار ساده باشد و ممکن‌ست فقط به معنای درخواست کوچک از مهمانان شما باشد. میشل لاپریز، مدیر سیرکیو دو سولیل، می‌خواست پس از یک تور طولانی و خسته‌کننده، گردهمایی قبل از کریسمس را برای همکاران برگزار کند. روز قبل، او یک پیام سریع به همه میهمانانش ارسال کرد. و از آنها خواست عکس‌های دو مناسبت خوش در گذشته را بفرستید.
فرایند جست‌وجوی عکس‌های آنها باعث شد مهمانانش انتظار یک شب جشن باشکوه را داشته باشند. بنابراین وقتی آنها برای یافتن درخت کریسمس که با عکس‌هایشان تزئین شده بود. از سفرهای غواصی، نوزادان و عکس‌های سلفی پس از نمایش – وارد شدند، حال و هوای کاملاً خوبی برای یک شب شاد فراهم شد.
درخت کریسمس لاپریس به یک روش عالی دیگر برای شروع یک گردهمایی اشاره می‌کند. خوش‌آمدگویی و افتخار برای حضور مهمانان در آنجا.
نویسنده یک بار معلمی داشت، سوگاتا رویچوودوری، که در اولین روز کلاس حضور را به روشی باورنکردنی ثبت کرد. او به جای خواندن فهرست ۷۰ نام دانشجو و بررسی آنها، در کلاس قدم زد. یکی یکی با دانشجویان ارتباط چشمی برقرار، به آنها اشاره و نام کامل آنها را بیان کرد.
رویوشودوری و شاگردانش قبلاً هرگز ملاقات نکرده بودند. او کل حضور در کلاس را از حافظه گرفته بود، احتمالاً ساعت‌ها عکس و نام را مطالعه کرده بود. دانشجویان مسحور شدند و بلافاصله از حضور در کلاس او احساس افتخار و هیجان کردند.
بنابراین به این بیاندیشید که چگونه می‌توانید از مهمانان خودتان در بدو ورود استقبال کنيد. این می‌تواند به همان سادگی تزئین میز قبل از حضور یک دوست برای یک ناهار معمولی باشد. یا شاید بتوانید راهی برای معرفی مهمانان شام خود نه با شغل یا واقعیت‌های پیش پا افتاده دیگر، بلکه با داستانی بیان کنید. این نوع معرفی بیانگر چیزهای بی‌نظیری درباره آنها باشد.
این نوع خوشامدگویی معنی‌دار نیز یک روش عالی برای تشویق اصالت‌ست. و همانطورکه اکنون خواهیم دید، دستیابی به آن همیشه آسان نیست. هنر دورهمی
می‌توان اجتماعات را به گونه‌ای طراحی کرد که افراد را ترغیب به معرفی شخصیت اصیل خودشان کنند.
اغلب اوقات، ما سعی می‌کنیم بهترین خودمان را به جای خویشتن واقعی‌مان به جهانیان ارائه دهیم. در شبکه‌های اجتماعی، جنبه‌های ایده‌آلی را از زندگی واقعی خودمان به نمایش می‌گذاریم. در کنفرانس‌های تجاری، ما درباره موفقیت‌های‌مان صحبت می‌کنیم. و بندرت درباره شکست‌های خودمان صحبت می‌کنیم. اما اغلب این منجر به مکالمات کسل‌کننده و غیرشخصی می‌شود.
بنابراین چگونه می‌توانید مهمانان خودتان را به سمت معرفی واقعی‌شان بپردازید؟ هنر دورهمی
از نویسنده خواسته شد جلسه شام انجمن اقتصادی جهانی را برای مدیران عامل و سایر مدیران تبلیغاتی تسهیل کند. او یک موضوع و قالب را ارائه داد که از تعامل خشک و بی‌روح معرفی حرفه‌ای جلوگیری می‌کرد. او به عنوان موضوع، ایده زندگی خوب را انتخاب کرد.
و برای تشویق میهمانان به صحبت کردن، او از همه خواست، در بعضی از مواقع عصر، بایستند و از زندگی خوب صحبت کنند. و عصرانه خودشان را با بیان یک داستان شخصی از زندگی‌شان شروع کنند. به گفته وی، این امر باعث می‌شود مهمانان درباره دستاوردهای‌شان همدیگر را خسته نکنند. و آنها را مجبور به واقعی شدن معرفی کنند.
نتیجه؟ شام متمرکز بر احساس واقعی انسان بود. یکی از مهمانان درباره تجربه کار در مصیبت صحبت کرد و از گفتن تجربیاتش احساساتی شد. دیگری سخنان اندوه‌بار مادرش را بیان کرد. وی گفت که او ۹۰ درصد از وقت خودش را صرف نگرانی درباره چیزهایی می‌کند که مهم نیستند. و به دخترش گفت که این کار را انجام ندهد.
این مهمانی افرادی را بر آن داشت تا چیزی را فاش کند که قبلاً هرگز با کسی به اشتراک نگذاشته بود. اینکه هر روز صبح، آنچه را انجام می‌دهد که مراقبه مرگ نامیده می‌شود. در حالی‌که درباره همه چیزهایی تأمل می‌کند که در صورت مرگ پشت سر می‌گذارد. در حالی‌که از قدردانی خویش برای زنده بودن لذت می‌برد. هرچه زمان می‌گذشت، داستان‌های بیشتری به اشتراک گذاشته می‌شد. بسیاری از آنها هرگز پیش از این تعریف نمی‌شدند و گریه و اشک شروع شد. بنابراین، این گروه از افراد، عادت داشتند که بر اساس عناوین شغلی و رزومه خودشان تعامل داشته باشند، صرفاً با صداقت با یکدیگر درگیر می‌شدند.
بنابراین چگونه می‌توانید این اصالت را در مجالس خودتان بیاورید؟
در مرحله اول، بخواهید داستان تعریف کنند. افراد به طور شهودی می‌فهمند که یک داستان جالب درباره آسیب‌پذیری، خطر و احساسی تعریف کنند. نمی‌توانید داستان جالبی درباره میزان موفقیت خودشان بگویید.
دوم، خودتان را نشان دهید. یکی از دلایل موفقیت این جلسه شام نویسنده این بود که او نان تست خام و صمیمانه‌ای تهیه کرد. و از چگونگی اولین اتفاق قاعدگی و واکنش مادرش با شادی و جشن گفت. او به گروه گفت، این زمانی بود که احساس کرد در اثر واکنش مادرش دیده می‌شود و اهمیت دارد.
اگر می‌خواهید مهمانان شما چیز شخصی را به اشتراک بگذارند، باید آماده باشید که ابتدا خودتان را در معرض دید قرار دهید. پیش‌قدم شوید و دیگران نیز پیروی خواهند کرد. هنر دورهمی
خیلی از تجمعات بدون هیچ جمع‌بندی خاتمه پیدا می‌کنند، اما روش‌های ساده‌ای وجود دارد که می‌توانید تجمعات را به خوبی خاتمه دهید.
یک معلم، به نام دیو ساویز، روزی راز تفاوت بازیگران بزرگ از بازیگران خوب را با نویسنده در میان گذاشت. نه تنها ورودی‌های آنها را روی صحنه، بلکه خروجی‌های آنها را نیز تماشا کنید. بازیگران واقعاً بزرگ همانطورکه در ورودی‌های نمایشی خودشان متمرکز می‌شوند. می‌دانند نحوه خاتمه بخشیدن به کارها، تجربیات و خاطرات آنها را شکل می‌دهد. هنر دورهمی
خُب، یک میزبان عالی نیز باید همین روش را داشته باشد. اولین قدم برای رسیدن به یک پایان عالی، اجتناب از چیزهایی‌ست که به راحتی گاز می‌گیرند.
در فرودگاه‌های سراسر جهان، کمی قبل از بسته شدن دروازه ورودی به هواپیما «آخرین بار» را فریاد می‌زنند. چرا؟ برای اینکه مسافران بتوانند خداحافظی ناتمام خودشان را تمام کنند. یا اگر خریدی دارد انجام بدهد یا گفت‌وگوهای داغ آنها درباره فلسفه خاتمه پیدا کند. آنها را به سمت یک پایان روشن می‌کشاند.
شما می‌توانید به نوعی «آخرین بار» را در مجلس مهمانی خودتان اجرا کنید. یک مشکل رایج در مهمانی‌های شام اینکه بعد از دسر، بعضی از مهمانان ممکن‌ست بخواهند به خانه بروند. در حالی‌که دیگران ترجیح می‌دهند تا ساعت‌های بیشتری بمانند. در مواجهه با این وضعیت، می‌توانید از همه به خاطر یک عصر خاطره‌انگیز تشکر کنید. سپس روشن کنید که مهمانان می‌توانند برای ترک مجلس یا ماندن آزاد باشند.
در عین حال، می‌توانید تأکید کنید که هر کسی می‌خواهد بماند باید در اتاق نشیمن اقامت داشته باشد. این مهمانی شام معادل آخرین تماس‌ست. مهمانان می‌توانند انتخاب کنند که مهمانی را ادامه دهند یا آن را تمام کنند.
عنصر مهم دیگر پایان دادن اطمینان‌بخش و درست در به خاطر سپردن جمع‌بندی شماست.
پدر نویسنده درس مشاوره مدیریت در دانشگاه جورج واشنگتن در شهر واشنگتن‌دی‌سی تدریس می‌کند. در آخرین جلسه کلاس ترم، او از انجام یک جمع‌بندی کسالت‌آور اجتناب می‌کند. درعوض، او وقت می‌گذارد تا مشکلات حرفه‌ی مشاوره مدیریت و نیاز به حفظ تعادل در کار و زندگی را به دانشجویانش یادآوری کند.
سپس یک برگه تقلب به آنها نشان می‌دهد. او به آنها می‌گوید شبیه جادوست، اما در واقع این فقط یک شیوه کاری‌ست. و او به دانشجویان می‌گوید امیدوارم که آنها بتوانند در شیوه‌هایی تسلط پیدا کنند که وی به آنها آموخته‌ست. تا زمانی‌که جادو به نظر برسد و احساس شود.
این پایانی‌ست که اطمینان می‌دهد گردهمایی وی به دلایل هدفمند، مدت‌ها پس از آنکه به گذشته سوق داده شود. به خاطر سپرده می‌شود.
اگر همه گردهمایی‌های خودمان را به این شکل ترک کنیم، آیا زندگی تجربه غنی‌تری نخواهد داشت؟ هنر دورهمی
خلاصه نهایی
گردهمایی‌های زندگی ما اغلب خیلی کم‌رنگ و بی‌هدف‌ست. اما لازم نیست اینگونه باشد! هنگامی‌که ما از آیین‌ها و روال‌های پیرامون گردهمایی‌های خودمان خارج می‌شویم، اقتدار سخاوتمندانه میزبانی را در آغوش می‌گیریم. برخی از قوانین را تعیین و مردم را تشویق می‌کنیم تا این قوانین را معتبر بدانند. برگزاری اجتماعات معنی‌دار و به‌یادماندنی ساده خواهد شد.
مشق تغییر
در مورد موقعیت مکانی خودتان خوب بیاندیشید.
بهترین مکان‌های گردهمایی مکان‌هایی هستند که هدف واقعی گردهمایی شما را القاء و تجسم می‌کنند. بنابراین با دقت درباره اینکه کجا برگزار کنید. و از فضای عادی خودتان بیرون بیایید. به عنوان مثال، شما می‌توانید میزبانی مجدد دانشگاه در یک گورستان را در نظر بگیرید. تا به همکلاسی‌های قدیمی خودتان یادآوری کنید که آنها باید با تحقق آرزوها و آرمان‌های دوران جوانی خودشان ادامه دهند. یا اگر در حال برگزاری آموزش فروش هستید. می‌توانید همکاران خودتان را وادار کنید که یک روز را با یک واگن مترو سپری کنند. و آنها را با خالص‌ترین شکل خود درگیر کنند. تفکر درباره مکان با خلاقیت و تمرکز بر هدف گردهمایی شما به تولید ایده‌های تازه و به یاد ماندنی کمک می‌کند.
شما می‌توانید این کتاب را از سایت آمازون تهیه کنيد.
